Schapen Die Hun Herder Verslinden


In vorige artikels schreef ik over herders die hun kudde misbruiken. Boekenwinkels en het internet hebben veel informatie over verkeerde leiders. Maar blijkbaar heeft niemand iets te zeggen over mensen die hun herders misbruiken! Sommigen denken zelfs dat zo'n misbruik hoogst onwaarschijnlijk is of onmogelijk. Alhoewel, als ik naar de ervaringen van sommige Christelijke leiders luister, ben ik ervan overtuigd dat misbruik van herders zoveel voorkomt als omgekeerd.

De spijtige vaststelling is dat hoe meer toegewijd, trouw, nederig en opofferend de herder is, hoe meer hij wordt misbruikt. Dezen zijn exact de mensen die erg gerespecteerd, geliefd en gevolgd dienen te worden maar het omgekeerde lijkt de norm te zijn. Anderzijds zijn verkeerde en dictatoriale herders diegenen die gerespecteerd, geëerd en verzorgd worden door hun volgelingen. Hoe droevig is dat.

Het is gemakkelijk om voordeel te halen uit mensen die ware dienaars zijn en hun leven willen afleggen voor hun schapen (Joh.10:11). Maartoen Jezus sprak over de ware herder die zijn leven geeft voor zijn schapen bedoelde Hij dat zij dat zouden doen ter verdediging van hun schapen, oog in oog met de vijand. Jezus bedoelde niet dat herders hun leven moeten afleggen zodat de schapen hen kunnen doden en opeten. Ik denk dan ook dat dit een zaak is voor iedere gelovige die degene wil misbruiken die hem wil helpen en beschermen. We moeten ons ook niet verbazen dat deze dingen gebeuren want zo was het altijd vóór de komst van de grote Herder. Het was één van Zijn discipelen die hem verkocht en verraadde, een ander verloochende Hem en toen Hij niet langer hun persoonlijke verlangens vervulde, lieten ze Hem allemaal in de steek.

Soms komt het misbruik door een verkeerde interpretatie van het  Nieuw Testament als het gaat over leiders als dienaars en bedieningen. Leiders dienen de kerk in leiderschap, toezicht en prediker van het Woord. Als dienaar van het Woord wassen zij de voeten van de discipelen hen reinigend door het waterbad met het woord. (Efe.5:26). Er bestaat geen enkel schriftwoord dat zegt dat oudsten de portiers, handige Harry's en karweimannen van de kerk moeten zijn. Integendeel, Peter zei dat het niet juist is dat zij die het woord prediken dit veronachtzamen om de tafels te bedienen. (Hand.6:2). Ja, Jezus waste de voeten van de discipelen maar dat was met de bedoeling hen een les te leren. Normaal gezien zouden de discipelen moeten zorgen voor de tijdelijk noden van de leraar, zijn bagage dragen, zijn kleren wassen en zijn eten bereiden, terwijl de leraar hen dient door zijn onderwijs.

Misbruik van leiders neemt vele vormen aan. Een daarvan is de leider dwingen op onredelijke uren te werken. Vele congregaties verwachten dat hun leiders 24 uren per dag, 7 dagen per week beschikbaar zijn. Dit is vooral zo als de broeder full-time in bediening is. Mensen denken dat full-time wil zeggen 24/7. Door de jaren heen heb ik menige herder zijn gezondheid, familie en geestelijk welzijn zien verliezen, doordat de kerk eisen stelde en hen zo leegzogen dat zij uiteindelijk hun bediening verlieten, gebroken en gedesillusioneerd. Het is waar dat vele full-time werkers slechts enkel uren per week werken, lui zijn en wellicht in de bediening zijn gegaan omdat ze een gemakkelijk leventje wilden. Zo'n mensen zouden niet een bediening mogen hebben maar wel een nette job. Maar als je leiders werkelijk mannen van God zijn, dan dien je hen niet te overhaasten in hun passie voor de zielen en voor de waarheid. In feite zou een ware herder meer moeten worden aangezet om er een tijdje van tussen te zijn, dan om meer te doen.

Soms komt misbruik in de vorm van een ondankbare en klagende kudde. Mozes wist er alles van. Elke dag moest hij de klachten en het gemurmel van een ontevreden ondankbaar volk verdragen.  Dikwijls hoort een predikant pas iets van iemand als er een probleem is. Ik weet van een herder die hoort dat dit is gebroken, dat is vuil en het toilet werkt niet, vier keer meer dan dat hij ooit iemand zijn dankbaarheid uitdrukt voor zijn toewijding en service. Als ik predik weet ik snel wanneer de boodschap saai is, als mensen indutten, gaan converseren, hun bulletins gaan lezen of sms-jes versturen. Als mensen me aankijken, zelfs ongeïnteresseerd, word ik opgewonden omdat dat toch een indicatie is dat ik iets betekenisvol heb gezegd. Toen ik in Amerika aankwam, werd ik geconfronteerd door iets dat noemde “pastor’s appreciation”-dag, week of maand. Ik vond het belachelijk, maar nu begrijp ik de reden. Het heeft dezelfde bedoeling als moederdag - moeders worden misbruikt en verknecht het hele jaar door, hun enige hoop is éénmaal per jaar normaal behandeld te worden!

Leiders moeten trouw zijn. Kun jij je voorstellen wat er zou gebeuren indien de predikant besluit om niet naar de samenkomst te komen, maar liever een dag aan zee doorbrengt? Neen, van hem wordt verwacht op zijn werk te zijn, ziek of niet ziek. Toch is het aanvaardbaar voor de congregatieleden om aanwezig te zijn wanneer zij het willen. Mocht de predikant niet opdagen zouden de mensen boos worden en hem waarschijnlijk ontslagen, maar als de congregatieleden laat opdagen wordt van de predikant verwacht dat hij een opschudding veroorzaakt en hen complimenteerd om toch tot daar te geraken. Natuurlijk wordt van hem ook verwacht dat hij naar de problemen van iedereen luistert, groot of klein, maar weinigen zullen vragen hoe het met hem gaat. (Ik bedoel hiermee niet de gewone dagelijkse begroeting in het voorbijgaan, "hoe gaat het?").

Soms heeft misbruik een financiële kant. Het is beschamelijk hoe sommige congregaties hun leiders behandelen. Het maakt niet uit of zij al dan niet full-time in de bediening staan maar wanneer leiders grote financiële offers moeten brengen terwijl diegenen die van hun bediening leven comfortabel en luxueus leven, dan is er iets verkeerd. Ja ik weet dat vele predikanten als koningen leven en ik weet dat vele congregaties klein en arm zijn, maar als de predikant op een veel lager niveau moet leven dan dat van de gemiddelde gelovige is dat misbruik.  Waarom zou hij zich opofferen aan een klein loon terwijl zij die hij zegent hem geen extra percentje geven? Het probleem stelt zich niet bij de getrouwen maar wel bij hen die niet trouw zijn. In de meeste kerken komt 80% van het inkomen van 20% van het volk. Het zijn niet zij die meer moeten geven, maar de anderen die moeten leren trouw te zijn.

“Welke stad of welk dorp gij ook binnenkomt, onderzoekt wie het daarin waard is, en blijft daar tot uw vertrek. Als gij het huis binnentreedt, geeft het de vredegroet; en indien het huis het waard is, zo kome uw vrede daarover; doch indien niet, zo kere uw vrede tot u terug. En indien iemand u niet ontvangt of uw woorden niet hoort, verlaat dat huis of die stad en schud het stof uwer voeten af." (Mat.10:11-14)

(Wordt vervolgd)